Mahangin.

 Nakaka BV ang lakas ng hangin sa Pilipinas. -_-" May bagyo ba? Nakakainis. Ang dami kasing hangin e. Di ba nila naiisip sobra na sila? Mabait sila sige pero ang hangin talaga. :)))))) Mahangin din ako, oo alam ko di maiiwasan sa tao yon. Pero sana man lang pumepreno eh. Diba? Diba? :))) Hay, sa bagay, tao ako at ako ang dapat mag adjust sa paligid ko. Tama! X)

Buti pa to nakaka GV

Know your tae.

TAE

:)

Ayos namang jang. :))

Ok naman so far ang araw ko, dapat mamaya pa ko magpopost, e baka malimutan ko kaya ngayon na lang.

Hmmm. Naaadik ako sa Cadbury Caramello ngayon O_O Sabayan ng ulan. Kala ko nga suspended klase. Haha. May project kaming drawing. May project kaming sonnet. Trip ko nang simulan. Pero ayaw pa ng system ko. Haha.Yun. La lang. :)

Bakit sa araw bubungad GV, sa gabi BV?

Hindi ba pwedeng sa mga oras na dilat talaga ko mapagabi pa eh GV? Hay buhay.
Sakit ng tuhod ko. Hindi na to sumasakit e. Ba't bumalik balik ka pa?
ANG BWISIT

Haaaay, Anyway, eto lang naisip ko kanina.

May naitulong din pagiging independent. Life is a give and take process - whatever aspect or field it may be - whether career, friendship or family. Independent ako ngayon, kasi I've been depending on my parents for fourteen years, it's time for me to do things on my own. My parents are now the ones who asks the favor of taking care of myself.

God's with me. I know that. :)

Swerte nga din at kahit hindi ako nagrerebyu at tinititigan ko lang ang libro na parang pinipiktyuran ko ito eh nakakatsamba pa ng perfect quizzes. Sana laging ganito. :)

Bertdey ng Titser. Ala magawa.

First of all, we're sorry for the wrong things that we've done,
With you as our teacher, learning sure is fun.
I may not be a great poet,
But please accept this message as the purest.

You've been a great veteran in the field of educating,
You've been the one who taught our siblings.
For your students, you are always here,
Through happiness or even tears.

We know we're just your students,
But we treat you as our parent.
Thank you for your understanding heart,
I wish our bond would not part.

We want to see your smile every meeting,
And not a face which is blazing.
Today marks your special day,
And so we greet you a HAPPY BIRTHDAY!

Unang Mass sa Eskwelahan

Isang araw na nakatatamad,
Tila ang oras ay kay kupad;
Gumagawa ng wala,
Biglang naisipang gumawa ng tula.

Para lang akong tanga,
Nakatunganga dito sa kantina.
Hindi naman ako mag-isa,
Marami naman akong kasama.

Pero parang OP na, gusto ko lang talagang umuwi na,
Inisip ko nga kanina kung papasok pa.
Ang nakakabwisit lang kasi,
E may tatlong quiz kami.

Badtrip pa't inaantok ako,
Puro daldal naman mga tao dito.
E kung nasa bahay ako,
Edi sana nagkokompyuter na'ko!?

Ang init init pa, nakakainis talaga.
Pero ok na rin magmisa sila,
Naputol pa ang apat na asignatura,
Hay bigla kong namiss mag gitara.

Anim na oras pa ang gugugulin,
Marami-raming laway pa ang papanisin,
Nakakatamad makipag usap sa iba,
Pati pagrereview kinatamaran ko na.

Nagpalate na nga ako,
Kulang pa rin ang tulog ko,
Ni pagtayo para bumili ng pagkain, tinatamad ako!
Di naman pwede mag cutting dito!

Wala man lang tanawin,
Para maidrawing,
Uuwi ako ng maaga!
Namiss ko ang "pahina"!

Kundi lang ako mabait,
Nako talagang ako'y aabsent.
Paulit ulit akong parang sirang plaka,
E nagsasayang lang naman ng tinta.

Ilang beses akong humigab na,
Ilang beses nang bumuntong hininga,
Syet! Nakakapagod din pala,
Tumunganga't gumawa ng wala.

The Birth of My Blog

Ok, wala lang naisipan ko lang magblog. Pag andami kasing echos na naiisip e minsan kelangan kong itype para wala lang. :) Akalain mo nga namang nag b-blog ako. Pananaw ko kasi dati eh "Sino namang babasa ng blog ko? ng naiisip ko? ng nararamdaman ko? ng tungkol sakin? Walang pake ang tao!" Haha. O_O